Ακέραιο λυχνάρι αττικού εργαστηρίου. Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε δωμάτιο νότια του Κεντρικού λουτρού.

Ο δίσκος διακοσμείται με Κωνσταντίνειο μονόγραμμα, ένα σύμβολο με έξι κεραίες οι οποίες δημιουργούνται από διασταυρωμένα τα δύο πρώτα γράμματα του ονόματος του Χριστού Χ και Ρ. Το σύμβολο αυτό χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Ο δίσκος έχει πέντε οπές πλήρωσης. O ώμος διακοσμείται με ανάγλυφο ψαροκόκαλο. Ο μυκτήρας είναι καμένος και μία μικρή οπή από πάνω του χρησιμεύει για τη στερέωση του φιτιλιού. Η λαβή είναι διάτρητη, με αυλακώσεις και μικρές οριζόντιες γραμμές στη ράχη της και δύο μικρούς χαρακτούς κύκλους στη βάση της.

Στη βάση του λυχναριού υπάρχει το χάραγμα ΧΙΟΝΗC μέσα σε διπλό αμυγδαλόσχημο περίγραμμα. Πρόκειται για λυχνάρι του αθηναϊκού εργαστηρίου της Χιόνης που λειτούργησε τον 5ο και πιθανώς και στις αρχές του 6ου αι. μ.Χ. και ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός λύχνων με χριστιανικά σύμβολα στην Αθήνα.